Once ถ้าฉันบรรเลง...เธอจะร้องเป็นเพลงให้ฟังได้ไหม

ช่วงเดือนที่ผ่านมามีเพลงหนึ่ง ที่ดังมากๆเลยได้ยินกันเกือบทุกที่ ทุกผับทุกร้านอาหาร และร้องตามได้ไม่ยากนัก ชื่อของเพลงสื่อความหมายดีๆของหนังที่เข้ามาฉายเป็นกรแสในบ้านของเรา  เพลงนั้นชื่อว่า   Lost Star เพลงจากหนังดัง Begin Again ของผู้กำกับ John Carney ที่ได้ฝากผลงานไว้ในหนังดังเมื่อปี2006  หนังเรื่องนั้น ชื่อว่า  Once

Once เป็นหนังที่พูดถึงนักดนตรีข้างถนนคนหนึ่ง ซึ่งก็มีชีวิตลุ่มๆดอนๆ หาเช้ากินค่ำกับดนตรีที่เขาเชื่อ(บอดี้สแลมนี่หว่า) วันหนึ่งโชคชะตาพามาพบกับหญิงสาวผู้ลี้ภัย ที่เสียงของเธอแสนจะมหัศจรรย์ ทำให้เขามีแรงบันดาลใจที่จะทำเพลงที่สุดแสนจะวิเศษ ออกมาให้ได้ แต่ละเรื่องราวที่ร้อยเรียงมาเป็นหนังคือขั้นตอนที่จะนำความเชื่อของเขาที่ผสานกับแรงบันดาลใจของเธอ มิตรภาพของมิตรสหายที่มารวมตัวกันสร้างงานศิลปะดีๆออกมาเป็นเสียงเพลงที่ไพเราะขับกล่อมในหนังได้อย่างลงดัว

หนังเรื่องนี้พูดถึงการเติมเต็ม ในจุดที่ขาดหายไปให้สมบูรณ์ และแรงผลักดันไปสู่จุดหมายของตัวเอกของเรา หลายครั้งที่หนังมีตัวบทแห่งความขัดแย้ง ให้เราต้องฉุกคิดถึงทางเลือกที่ตัวละครจะเลือกเดิน คำบางคำเราตอบได้ในใจ แต่ไม่อาจจะแสดงออกมาได้ชัดเท่า และสุดท้ายตัวละครต่างๆก็เลือกทางเดินของตัวเองแบบที่เราก็พอจะยอมรับมันได้ และยิ้มให้กับพวกเขา 

สไตล์การเล่าเรื่องของผมวันนี้อาจจะขัดใจที่ต้องการหาสาระอะไรที่เป็นข้อมูล แต่วันนี้ผมเล่าเรื่องแบบใช้สิ่งที่อินกับหนังเรื่องนี้คือท่วงทำนองแห่งดนตรี ตอนที่เขียนนี้ผมกำลังหาทางดูหนังเรื่อง Begin Again
หลังจากโหมกระหน่ำงานมากว่าสองเดือน ผมยังมีหนังที่อยากเล่าอีกมหาศาล เพียงแต่ว่ามันกระจายอยู่ตามร่างกาย วันไหนเจอก็จะดึงออกมาช่วนคุยใหม่นะครับ

http://www.youtube.com/watch?v=I6xIF92OUos